[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
"Ja ik ben nu tevreden."
Ik keek even uit mijn raam en zag Ivon lopen hij liep naar de stal.
Ik draaide me snel om en keek na Edward en Olivia.
"We moeten het eens over ene nam hebben." glimlachte ik.

Olivia Elaine Newton

Ik begon te lachen '' dat is een slim idee, anders heet het kind straks naamloos '' antwoord ik dan.
Ik was al heel mijn leven slecht in namen bedenken, voor mijn poppen vroeg ik altijd een dienstmeid maar om een naam.

Merel :
Ik moest lachen "Edward en echt Olivia is enorm slecht in namen bedenken ze noemde eens haar kat Dingdong."
Edward probeerde zijn lach in te houden toen Olivia een valse blik naar hem wierp.
Ik begon ook te lachen.
"Wat voor soort namen willen jullie ?"
Ik keek even na Olivia en Edward en ik schudde mijn hoofd.
"nee ik ga me hier niet mee bemoeien dit is iets voor jullie samen."
Ik stond op en liep mijn eigen kamer uit.
Ik liep even de gang door en ging zitten op ene vensterbank in de hal.
Ik was enorm moe en mijn lichaam voelde niet goed aan.

Opeens kwam de dokter langs en zag me zitten.
Hij hurkte voor me neer en bekeek me even goed "Ik dacht net dat het goed met je ging."
Ik keek de dokter aan "Het gaat ook wel maar ben erg moe."
De dokter keek me aan "Ik kom later op de dag nog even bij je kijken en dan onderzoek ik je wel verder doe rustig aan."
Ik knikte.
En zag hem snel weg lopen die heeft het druk dacht ik.
Ik pakte mijn benen en legde ze op de vensterbank ik keek na buiten en zag Ivon uit de stal komen.

Olivia Elaine Newton

'' Ik ben gewoon heel slecht met namen oké '' zeg ik dan, hij lacht even en slaat zijn arm even om me heen '' het is niet erg '' zegt hij dan met een glimlach.
Ik sta op en loop naar Merel toe '' Merel je gaat gewoon weer mee terug naar je eigen kamer, je moet goed rusten .. en daarbij vind ik het niet erg als je er bij bent .. je bent tenslotte mijn beste vriendin '' zeg ik dan.
Ik help Merel weer even uit het vensterbank '' en als je er zelf liever niet bij wilt zijn gaan ik en Edward jouw kamer uit '' zeg ik dan met een knipoog.
We lopen terug naar de kamer van Merel.

Merel :
Ik begon te lachen om Olivia .
"Oke oke ik ga eral bij zitten."
Edward begon ook weer te lachen "Edward je moet je vrouw even wat dimmen want volgens mij heeft ze een beetje emotie buien." plaagden ik Olivia.

Ik ging uiteindelijk weer in min kamer zitten.
"Oke terug na die namen."
Ik kek na Edward "In jullie familie is het toch dat de eerste zoon de naam van de vader krijgt ?"

Olivia Elaine Newton

Ik moest even lachen om Merel, lekker eigenwijs .. ik moest even lachen in mezelf toen ik aan vroeger dag.
Intussen knikt Edward op de vraag van Merel.

Merel :
"Dus als het een zoon word dan word het dus Edward ? En een meisje ? Olivia heb je niet iets waar je zo van houd behalve Edward ?"

Ik kek ze even aan .
Ik zuchtte even want dit soort gesprekken deden me eigenlijk best wel pijn.
Ik was wel blij voor Olivia en het verwerken ging beter maar toch.

Ik was ook benieuwd wat Ivon deed in de stal?
Ik moest eigenlijk niet zo veel na denken.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar Merel, en begin te glimlachen.
Als ik haar hoor zuchten zeg ik '' Merel je bent niet gedwongen om dit te doen, als je wilt dat we er gewoon zelf over nadenken dan doen we dat '' zeg ik dan met een glimlach tegen haar.

Merel :
Ik schudde mijn hoofd "Ik help graag." glimlach ik.
Maar eigenlijk voelde ik me op dit moment niet zo lekker.
Opeens voelde ik me enorm misselijk worden.
Ik rende na het toilet.
Toen ik het weg wou spoelen zag ik dat er bloed tussen zat.
Ik zuchtte heel even.
en maakt mijn mond wat schoon.
"Gaat het ?" vroeg Olivia gelijk.
Ik wou tegen haar zeggen dat het goed ging maar dat was niet zo.

Olivia Elaine Newton

Ik loop even naar Merel toe, ik wrijf even met mijn hand over haar rug '' moet ik de dokter eventjes voor je gaan halen ? '' vraag ik dan bezorgd aan haar.

Merel :
Voor ik antwoord kon geven gaf ik weer over.
Ik keek erg benauwd en had een pijn in mijn buik.

Olivia Elaine Newton

'' Edward ga de dokter halen ! '' roep ik dan, ik blijf eventjes bij Merel.
Ik hurk even naast haar neer want het voorovergebogen staan stond niet echt heel lekker.
Ik wrijf eventjes over haar rug heen '' wil je wat water hebben ? '' vraag ik dan aan haar.
Uiteindelijk komt Edward aangelopen met de dokter.

Merel :
Toen de dokter het bloed zag schrok die even.
"Mevrouw newton je moet bij haar vandaan en mag voorlopig niet bij haar in de buurt komen."
Olivia keek geschrokken.
"meneer wilt u haar hier weg halen ." Edward knikte .
Ik voelde me erg beroerd worden.
De dokter hielp me na het bed te komen.
Hij drukte een paar keer op mijn buik wat erg gevoelig was.
Hij keek bedenkelijk en onderzocht me nu goed.

Hij waste zich daarna goed en liep de kamer weer uit.
Ivon kwam aangerend en vroeg gelijk hoe het met mij was.
"Ga als je blieft even zitten ." zei de dokter snel.
Ivon ging zitten "Je verloofde Merel is in verwachting."
Ivon keek hem met groten ogen aan en er verscheen een hele grote glimlach op zijn gezicht.
De dokter keek hem aan "Maar .." ging die verder.
"Door dat de verwondingen van mevrouw nog niet helemaal genezen is is er nu een inwendige bloeding ontstaan daardoor spuugt ze bloed over."

Ivon keek hem aan en de glimlach op zijn gezicht was verdwenen.
"Ik weet niet of moeder en kind dit zouden overleven."
Ivon ging in weer zitten en wreef met zijn handen door zijn haar "Ik kan haar niet weer verliezen niet nu het uiteindelijk goed gaat."

Olivia Elaine Newton

Ik begon te huilen, ik vond het maar niets dat ik uit de buurt moest blijven van Merel.
Edward slaat even zijn armen om me heen '' Olivia rustig aan maar, het gaat vast goed komen '' zegt Edward dan.
Ik krijg weer een steek in mijn buik, ik leg mijn hand even op mijn buik en haal diep adem.
'' Olivia, gaat alles goed ?! '' vraagt Edward dan bezorgd.
Ik knik '' gewoon een steek .. waarschijnlijk schopt het kind '' zeg ik dan.

Merel :
"Merel is een sterke vrouw alleen we moeten nu voorkomen dat er nog een infectie gaat plaatsvinden ik laat medicatie achter en hopelijk kunnen we de bloeding zo snel mogelijk stoppen."
Ivo knikte.
de dokter gaf hem even een schouderklopje.
En liep weer weg.
Ivon durfde de kamer niet in te gaan en ijsbeerde er voor.
Hij wist niet wat die moest doen.
Hij liep toen weg en liep naar de kamer waar Olivia en Edward was .
Hij barsten in tranen uit.

Ik keek om me heen.
de misselijkheid trok weg na de medicatie van de dokter.
Ik zuchtte heel even.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar Ivon '' kom hier '' zeg ik dan terwijl ik mijn armen even uitsteek.
Hij komt even aangelopen, nu pas viel het me op dat Ivon eigenlijk best wel een beetje groter was dan mij.
Ik vroeg me eigenlijk af wat de dokter had gezegd, maar ik liet nu eerst Ivon maar uithuilen voor ik zoiets zou vragen.

Merel :

Ik keek weer om me hen.
Ik had bed rust weer gekregen en dat vind ik afschuwelijk.

Ivon was nog bij Olivia en Edward.
Uiteindelijk ging die even zitten en vertelde rustig wat er aan de hand was.

Olivia Elaine Newton

Ik sloeg even mijn hand voor mijn mond, maar uiteindelijk kijk ik Ivon aan '' we gaan er gewoon voor zorgen dat het goed komt .. Merel is sterk, het zal vast wel goed komen. Ik zou graag willen helpen maar ik moet van de dokter uit de buurt blijven .. '' zeg ik dan, het laatste zeg ik zacht.
'' Wil je even wat water ? '' vraag ik dan aan Ivon.

Merel :
Ik was het wachten zat en liep na de hal ik keek om me heen.
Ik stond bij de deuropening en hoorde Ivon's verhaal.
Ik kon het niet geloven.
Ik liep snel bij de deur vandaan en wist niet hoe snel ik an buiten moest.
Tranen schoten in mijn ogen.
Ik botste opeens tegen Robin aan.
Hij zag mijn betraande gezicht.
"Merel wat is er aan de hand.
Ik vertelde hem wat ik net gehoord had.
Ik zag dat ook bij Robin de tranen in zijn ogen kwamen.
Dar stondne we dan samen te huilen.
Hij wees even na een bankje "Je moet rusten en vechten!" zei Robin al snel.
Ik schudde mijn hoofd "Ik ben moe en ik weet niet of ik dit kan."
Robin werd boos "Merel je hebt al zo veel meegemaakt dit gaat je lukken."
Ik knikte.
Robin pakte mijn hand "En nu na je bed."

Olivia Elaine Newton

Ik pak de kan met water om wat water voor Ivon in een glas te schenken die ik was gaan halen.
Ik pak het glas op en wil naar Ivon lopen maar opeens krijg ik weer een steek in mijn buik.
Ik laat het glas op de grond vallen, gelijk daarna ga ik op de grond zitten om de scherven bij elkaar te ruimen '' sorry '' zeg ik dan.

Merel :
Ik en Robin liepen samen na mijn kamer tot ik wat hoorde vallen.
Snel ging ik die kamer in en zag Olivia.
Ivon zag mij "Je hoort in bed schat." zei die snel.
Ik schudden mijn hoofd en ging naast Olivia zitten op de grond "Gaat het heb je je niet bezeerd?"

Olivia Elaine Newton

Ik schud even mijn hoofd '' nee, alleen het glas is kapot ''
Zeg ik dan, ik krijg weer een steek in mijn buik ... waar was die kleine toch allemaal mee bezig ? Of zou er wat fout zijn ? ik begon me een beetje druk te maken.

Merel :
Ik zag dat er onder Olivia een plas lach .
"Edward haal de dokter ! Olivia's vliezen zijn gebroken!."

Edward keek me even met groten ogen aan.
"Robin haal wat water en een handdoek !"
Ivon hielp me om Olivia na bed te krijgen.

Olivia Elaine Newton

Ik schrok me even rot '' wat is er gebroken ?! '' roep ik in de tussentijd uit.
Ik krijg nog een steek in mijn buik.
Al snel komt Edward aangerend met de dokter.

Merel :
De dokter zag dat ik er bij stond.
"Wilt één van jullie Mevrouw de Fries na har kamer brengen die heeft namelijk bedrust."
Ivon knikte en liep haalde me weg.
Maar ik wou Olivia nu niet alleen laten wat zal ze nu bang zijn.
Robin beloofde me op de hoogte te houden.
Ik kon het niet geloven niet op dit moment.
Ik zuchtte en ging uiteindelijk mee met Ivon.

Olivia Elaine Newton

Edward kwam naast me staan en hield mijn hand vast, hij geeft er een kus op.
Ik krijg nog een steek in mijn buik '' Olivia ik wil dat je even rustig adem haalt '' zegt de dokter dan.
Ik knik eventjes en probeer rustig adem te halen.
Ik was bang en er stroomde tranen over mijn wangen, Edward probeert mijn tranen weg te vegen terwijl hij mijn hand vast houd.
Ik had graag gewild dat Merel er bij was ..

Merel:
"Ivon ik wil bij haar zijn !" schreeuwde ik tegen hem.
Ivon schudde zijn hoofd "Dat is niet goed niet goed voor jou en voor ons kind en niet goed voor de hare."

Ik keek Ivon aan en ging zitten op mijn bed er vielen tranen op mijn handen.
"Maar ik wil haar helpen en steunen."
Ivon ging naast me zitten en pakte me hand "Je steunt haar genoeg en je helpt haar ook genoeg nu moet je aan je zelf denken." Hij ging met zijn handen na mijn buik "Dit is een wonder we dachten dat we geen kinderen konden krijgen maar het is ons gelukt en nu moeten we ervoor zorgen en voor de gene die dit kind draagt."
Ivon had gelijk maar ik wou toch na Olivia.

Maar ik hield me zelf tegen ik legde mijn hoofd op Ivon's schouders.

Olivia Elaine Newton

Het was een hele drukte, Edward koelde mijn hoofd soms wat af met water.
Ik was zo bang, ik hield Edward zijn hand stevig vast.
Ook Robin kwam bij me zitten en ook zijn hand hield ik stevig vast.

Even voel ik een enorme pijn.
Na een tijdje begint de dokter een beetje te lachen '' Edward, kom maar goedendag zeggen tegen je dochter '' zegt hij dan.
Edward laat me eventjes los, ook Robin nu.
De dokter geeft Edward het kind aan, zelfs hij glimlacht.
Edward krijgt tranen in zijn ogen en loopt dan naar mij toe, hij geeft het kind even aan mij en komt naast me zitten.
Ik krijg ook tranen in mijn ogen.
Zelfs Robin krijgt tranen in zijn ogen '' ik ga even Merel informeren '' zegt Robin dan maar snel.

Merel :
"het is een meisje !" schreeuwde Robin toen die de kamer in kwam.
Ik begon te lachen "Net zo mooi als haar moeder ?"
Robin kwam wat rustige na me toe gelopen "Mooier zelfs."
"feliciteer haar maar van me."
Robin knikte en liep snel weer weg.
Ivon kneep even in mijn hand "We zijn oom en tante geworden." zei die met tranen in zijn ogen.
Ik ging met mijn hand na zijn gezicht "En straks zijn we zelf ouders."

Olivia Elaine Newton

De dokter stond er nog steeds bij '' van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter '' zegt hij dan.
Ik glimlach eventjes '' dankuwel '' antwoord ik dan.
Dan komt Robin weer binnen gelopen '' ik moest je feliciteren van Merel '' zegt Robin dan met een glimlach.
Hij loopt weer naar me toe '' wil je haar even vasthouden ? '' vraag ik dan met een glimlach.
Robin pakt haar voorzichtig van me over en begint te glimlachen.
Hij ging even met zijn vinger langs haar bolle wangetje.
Ik kijk Edward even aan, hij geeft me een kus '' wat gaat haar naam worden ? '' vraagt hij dan aan mij.
Heel even denk ik na maar dan begin ik te glimlachen '' Amelia '' antwoord ik dan op zijn vraag.
'' Kleine Amelia ..'' zegt Edward dan met een glimlach, zijn ogen vullen zich weer op nieuw met tranen.
Ik kijk even naar de dokter '' kan Merel echt niet even kijken ? '' vraag ik dan aan de dokter.
Ik wou dit moment zo graag met haar delen.